Zaczęłam moją internetową pisankę dość niespodzianie, nie mając pojęcia, jak się to właściwie robi :) Odkrywając po kolei tajniki technologii, głównie przy pomocy mamona - wielki ukłon. Nagle okazało się, że czytanie idzie już w tysiące wyświetleń, a odbiorcy pochodzą z tak różnych miejsc, że aż mi się to nie śniło... Polska, wiadomo, wysłałam link tu i ówdzie. Niemcy, jasne, skoro Stary i Theo. Rosja, Nowa Kaledonia, ten urwany przed laty kawałeczek mojej ukochanej Australii, to już dziwo :) Finlandia? Komu się chce czytać o moim życiu w miejscu, gdzie bociany mają pętlę?? Stany Zjednoczone? Wielka Brytania w ilości hurtowej? Włochy? Czechy? Indie? Francja? kiedyś tak pięknie mówiłam w tym języku...
Nawet nie wiecie ile to dla mnie znaczy, jak bardzo chciałabym, żebyście choć ślad, poza statystyką, zostawili w moim świecie. Pozdrawiam Was czule i serdecznie, dziękuję, że do mnie wracacie.... Dajecie mi to, czego w życiu nie zobaczę... cały świat :)
Nie pamietam, zyczylem juz kiedys cierpliwosci?? Nie chcialbym abys ta pisanke zakonczyla.
OdpowiedzUsuńCiagle nie wiem jak tu moja brode wstawic.
... pisz dalej, pisz!
OdpowiedzUsuńpozdrawiam z innege konca swiata.
theo
stary, broda w domyśle... najpiękniejsza, jaką znam. dziękuję, że jesteś. mnie cierpliwości starczy, a tobie?? :))
OdpowiedzUsuńtheo, jak dobrze, że ciągle jesteś, tak się cieszę :) że w zabieganym świecie znajdujesz czas na grajkę :) buziak
OdpowiedzUsuńPani bloga czytam od początku jego istnienia :) nie znam Pani osobiście ale jestem mieszkanką Rozumic od urodzenia. Pewnie nie wie Pani nawet o moim istnieniu ;)
OdpowiedzUsuńjestem zauroczona Pani tekstami, czytam jednym tchem, nie wiedziałam, że jet Pani tak wrażliwą osobą ..... i ukłony, ukłony w Pani stronę :)
ślicznie dziękuję :) tak się cieszę, że zdecydowała się pani napisać... to dla mnie bardzo ważne. jeśli pani tu mieszka, wie pani, kim jestem... zapraszam. na kawę, herbatkę, pogadulce. i dziękuję, że pani napisała...ciągle czuję się tu ciut obca :)
UsuńBroda...Domyślam się i chyba już wiem,że to 1stary2...Pozdrawiam irena442002
OdpowiedzUsuńirena, stary i ja tęsknimy za tobą :) gdzie zniknęłaś?? uśmiechy
OdpowiedzUsuńBędę w Rozumicach na pewno 30 sierpnia,bo to będzie setna rocznica urodzin nie żyjącego śp.ks Jana Kantego Zemna.W dalszym ciągu szukam informacji na jego temat.Jutro,a właściwie już dzisiaj wyjeżdżam na kilka dni spotkać się z osobami,które pamiętają śp.ks Jana Kantego Zemana jeszcze z czasów jego młodości...Pozdrawiam irena442002
OdpowiedzUsuńmam nadzieję, że się spotkamy :) proszę o kontakt emilowy
OdpowiedzUsuńNo tak. Podglądam sobie z sąsiedztwa, właściwie zza bliskiej miedzy, i zastanawiam się, czy to zadziałało jakieś "genius loci" , czy to kontynuacja wcześniejszej twórczości? Miejsce znam od kilkudziesięciu lat, ale nie dostrzegałem w nim magii. Taki byłem troszkę ślepy chyba. Ogląd rzeczywistości zmieniłem po sławetnej / przynajmniej wg mnie/ konferencji o dwóch muzeach.Pojawił się kontekst szerszy niż to co do tej pory zaobserwowałem podczas mojego dotychczasowego pobytu na tym najlepszym ze światów. W moim odczuciu/ i nie tylko moim/ miejsce jawiło się jako, delikatnie mówiąc, jedno z mniej interesujących na ziemi. Zagłębiając się w przeszłość i czytając Twoją "pisankę" można się samemu zdziwić, że nie widzi się rzeczy fascynujących, niekoniecznie pięknych w potocznym tego słowa znaczeniu. Po co Ci cały świat? Jesteś w końcu w niezwykłym miejscu. Zupełnie Niezwykłą Grajką.
OdpowiedzUsuńPS: dlaczego "grajka"?
nigdy nie widzi się magii w codzienności :)
OdpowiedzUsuńmam na imię grażyna, tata nazwał mnie kiedyś grajką, tak o sobie myślę, tak jest bezpiecznie :)
i nie, to nie genius loci, raczej mój anioł stróż, który nauczył mnie widzieć duperelki, na które nie zwracamy uwagi, a są sensem naszego życia :)
uśmiechy
Dzięki za odpowiedź. Tak sobie tu będę zaglądał i czasami coś dopiszę. OK? Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńdziękuję, że poza światem, nawet tym zza miedzy, dajesz mi jeszcze swój czas :) czuję się podwójnie obdarowana i, oczywiście, jak najbardziej ok:)
OdpowiedzUsuń