Najpierw nazewnictwo wsi - w 1335r. Rosenitz, w 1430 Rozumicz, od czeskiego rozum, od 1612 Rosnitz.
Właścicielami wsi byli, w możliwej do ustalenia kolejności:
1377r. Waclaw Kravarn
1482 Schwogische Jan Zabrzadka i Napogode
1504 Berhard Zwole na Posucicach
1557 Oderski Piotr Liederzaun na Sudicach
1575 Jerzy Oderski, syn Piotra
1587 Oderski Adam i Wolf
1612-1622 Hartwig Stiten - jednocześnie pan Ściborzyc Wielkich, Pomorzowiczek, Pomorzowic; był elektorskim radcą brandemburskim i kapitanem ziemskim księstwa Krnov
1622-1648 Kickepusch Rajnard, szwagier poprzednika, również właściciel w/wym dóbr, tajny radca księcia Lichtensteina
1648-1659 Lewin Bawarski, zięć Kickepuscha, cesarski pułkownik
1659-1689 Kunigunda, wdowa po Lewinie, która w 1670r. rozwiązała majątek Ściborzyce Wielkie, sprzedając go chłopom; w latach 169 do 1715 majątek należał do jej synów, potem do wnuków
1715-1758 hrabia Leopold Henryk Reichenbach, ożeniony z wdową po poprzedniku
1799 syn Leopolda, hrabia Reichbach sprzedaje majątki Ernestowi Joachimowi hrabiemu Strachwitzowi
1816 jego syn sprzedaje majątek Rozumice gminie, za 22.200 talarów
Poddaństwo Rozumiczan trwa już wtedy łagodniej w porównaniu z innymi wsiami. Uwalnianie z pewnych obowiązków i datków rozpoczęło się już w XVI wieku. Tak zwane listy uwalniające Rozumiczan pochodzą z lat 1501, 1505-1557, 1567,1570 i 1589. Były one zatwierdzone przez króla praskiego i w momencie publikacji "Historii..." były dokumentem zachowanym
1777r. - miejscowość została zwolniona z obowiązku posyłania córek i synów do pańskiej służby, zapłaciła za to jednorazowo 2.500 talarów ówczesnemu właścicielowi, hrabiemu Reichbach.
Gmina była wtedy jedną z najbogatszych w powiecie, z dużymi budynkami mieszkalnymi i gospodarczymi. Według kastratu z 1723r. w Rozumicach mieszkali 1 młynarz, 1 sędzia, 31 chłopów i 14 małorolnych. w 1783r. było już 43 chłopów, 42 małorolnych i 38 chałupnych, przy 543 mieszkańcach. W 1890r. roku było 1101 mieszkańców, w 1910 - 1103. W momencie publikacji "Historii.." w Rozumicach mieszkało 30 chłopów, 50 małorolnych i 101 chałupnych. Całość gruntów wynosiła 1.281 ha.
16 października 1778r. w bawarskiej wojnie o następstwo tronu kwaterował w Rozumicach książę Brunswik, miał wówczas komendę nad zjednoczonym wojskiem.
W 1867r. księgosusz (pomór bydła, ostra, wirusowa choroba) tu również srożący się, zebrał w Rozumicach 140szt. bydła i 4 kozy w 16 zagrodach.
W 1895r. połączono szosą Rozumice z Dzierżysławiem, a w 1902r. ze Ściborzycami. Od 1898r. drogi we wsi zaczęto brukować, drogi boczne od 1914r.
Wodę z kilku źródeł uchwycono w wodociąg i skierowano do zagród, plebanii i szkoły w latach 1898/1899. Agentura pocztowa od 1891r. Najbliższy dworzec, w Ludmierzycach, oddalony o 3,5km. w 1903r. założono Obowiązkową Straż Pożarną. W 1904r. powstała kasa oszczędnościowo-pożyczkowa, a w 1842r. związek kombatantów, jako stowarzyszenie kasy pogrzebowej. W latach 70-tych rektor Langer założył stowarzyszenie śpiewaków
Stara pieczęć gminy przedstawiała obraz Matki Bożej, w 1914 r. różę z liśćmi.
W 1914r. był we wsi młyn wodny i 3 wiatraki, czwarty spalił się w 1890r. i już go nie odbudowano. Stały jeszcze we wsi lepianki z drewna i gliny, do dziś został budowany w ten sposób spichlerz.
W 1911r. przy przebudowie domu znaleziono pod podłogą naczynia z dużą ilością monet z okresu przed wojną 1756-1763r.
współczesna pieczęć Rozumic
zachowany spichlerz budowany z drewna, okładanego gliną
http://www.sbc.org.pl/dlibra/results?action=SearchAction&skipSearch=true&mdirids=46&server%3Atype=both&tempQueryType=-3&encode=false&isExpandable=on&isRemote=off&roleId=-3&queryType=-3&dirids=46&rootid=21675&query=Rozumice&localQueryType=-3&remoteQueryType=-2
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz