szkoła

W 1743 r. król pruski nie tylko zezwolił gminie ewangelickiej na budowanie domu modlitwy, ale przyznał jej też już istniejącą szkołę. Do tej pory nauki dawano w domu pod nr 95, który w 1914 r. należał do Samuela Kremsera.  w 1804 r. odbudowano starą plebanię, która spłonęła 2 lata wcześniej i przystosowano ją do celów szkolnych. Szkoła była płatna - za dziecko, które uczyło się tylko czytać płacono pół grosza srebrnego, za naukę pisania i czytania - cały grosz srebrny. W obu wypadkach opłata była tygodniowa.

W 1887r. powstała druga szkoła w ogrodzie szkolnym, tam, gdzie wcześniej stał dom modlitwy i zatrudniono trzeciego nauczyciela.

W starszej szkole były dwie klasy i mieszkanie drugiego nauczyciela, a grunty szkolne wynosiły 1,53 ha.

Najliczniejszy rocznik był w 1866r. - 242 dzieci.

Kierownikami szkoły byli:

1797 - 1831         Gotfryd Strauss

1831 - 1864         August Beniamin Graupe

1864 - 1890     Juliusz Adolf Ferdynand Langer (w 1866r. obchodził jubileusz 50-lecia nauczycielstwa)

1890 - ...              Gustaw Adolf Kunish

Wyobraź sobie, że teraz nie ma szkoły w Rozumicach. Dzieci dowożone są do Ściborzyc i do Kietrza. W szkole w Ściborzycach są klasy liczące kilkoro dzieci, powinny być najlepiej wykształconymi dziećmi na świecie. W mieście za takie warunki płaci się duże pieniądze miesięcznie w szkołach prywatnych... A to maleństwo gmina koniecznie chciała zlikwidować...

 Fragment " Historii powiatu głubczyckiego" R.Hofrichtera z 1914 roku, wydanej w Głubczycach.